فایل در 73 صفحه قرار دارد که 8صفحه آن را در توضیحات قرار دادیم

لجستيك جنگ كره

در جنگ كره احتمال بروز مشكلات لجستيكي مي رفت و از اين روي درسهاي لجستيكي فرا گرتفه شده از جنگ جهاني دوم در حل اين مشكلات به كار گرفته شدند. در ابتداي جنگ چند مشكل لجستيكي از چشم طرح ريزان دور مانده بود:

1- شبه جزيره كره پنج هزار مايل دريايي از آمريكا فاصله داشت.

2- در كره بنادر و سيستم ترابري زميني مناسبي وجود نداشت.

3- نيروهاي كمونيست اكثر مناطق صنعتي جنوب را تحت كنترل داشتند.

4- نيروهاي كره شمالي با وجود مهارت به جاي مانده از نيروهاي ژاپني به مهارت زيادي دسترسي داشتند. از سوي ديگر آنها با تجهيزات آمريكايي به جاي مانده از جنگ جهاني دوم نيز دسترسي داشتند و ارتش سرخ پوستان نيز جنگ افزارهاي روسي را در اختيار آنها قرار مي داد.

• تجهيزات ضروري نيروهاي آمريكايي در جزاير اقيانوسيه به جاي مانده بود.
• تنها در صورت ايجاد يك سيستم ترابري مناسب به شبه جزيره كره امكان استفاده از پايگاه هاي صنعتي ژاپن فيليپين و ساير كشور هاي اقيانوسيه مسير بود.

اكثر جاده هاي موجود در كره اصولا جاده نبودند وصرفاً معابري بودند كه خودروها از آنها تردد مي كردند اكثر اين معابر براي مدت طولاني غير قابل استفاده بودند و بار ترافيكي آنها نيز بالا بود. اين امر باعث شد تا ارتش آمريكا به ترابري انساني اتكا كند و با استفاده از باربر هاي كره اي آمادها و تجهيزات ضروري را حمل كند. از آنجايي كه اين سيستم به نيروي ماهيچه اي افراد متكي بود لازم بود تا افراد در طول مسير چندين بار استراحت كنند ويا افراد خسته با نيروهاي تازه تنفس تعويض شوند.

افراد براي اجتناب از گير افتادن در گل و لاي بيشتر ترجيح مي دادند تا بدون پوتين راه بورند. پا برهنه حركت كردن افراد در ميان گل و لاي نيز مكشلات پزشكي زيادي را براي آنها به وجود مي آورد.

باران به طور مداوم در ماه هاي بهار و تابستان (باران هاي موسمي) مي باريد و حاكي از شدت يافتن محيط پر گل و لاي منطقه بود. در طول زمستان نيز سرماي شديد باعث يخ زدن گل و لاي مي شد و تمام اين شرايط تداركات رساني به يگان هاي رزمي بسيار دشواري مي كرد.

پشه، مگس و حشرات موزي در طول بهار و تابستان به وفور يافت مي شد و اكثرا نيروها توسط اين حشرات گزيده مي شدند. اين امر نگراني هاي بهداشتي را افزايش داده بود. زيرا اين حشرات اكثراً ناقل بيماري هاي ويروسي بودند. تروريست هاي كره شمالي باعث اختلال سيستم توزيع لجستيك شده بودند. اين افراد از مردم كره جنوبي قابل تميز دادن نبودند. و اين خود باعث افزايش تلفات در مقابله باآنها مي شد. اين نيروها عمدتاً در پي پاتك زدن به كاروان ها، انهدام پل ها و زيرساختارها، پرتاب نارنجك از بلندي ها به نيروهاي آمريكايي و صد معبر كردن در مسير عبور خودروهاي نظامي و غيره بودند. تمام اين اقدامات موجب لجام گسيختگي و وقفه در سيستم توزيع شده بود. در اوايل جنگ نيروهاي سازمان ملل و ارتش كره جنوبي مهمات كمي در اختيار داشتند و آنها برنامه اي براي نداشتند. اما نيروهاي كره شمالي با برنامه وارد جنگ شده بودند و به خوبي به تانك ها و توپخانه شوروي دسترسي داشتند.

در طول جنگ كره، هشت ارتش مختلف با يك نوع سلاخ آمريكايي مي جنگيدند. تجهيزات به جاي مانده از جنگ جهاني دوم در جزاير اقيانوسيه خيلي زود سازماندهي شدند و در اختيار نيروهاي چند مليتي در كره جنوبي قرار گرفتند.

ژاپن در نزديك كره قرار داشت و به سرعت در حال پيشرفت صنعتي بود. تجهيزات اوراقي بلااستفاده به جا مانده از جنگ جهاني دوم خيلي سريع در ژاپن تعمير شدند. آمريكا از زمان پايان جنگ جهاني دوم پايگاه هاي نيروهاي هوايي، زميني و دريايي و تفنگداران دريايي يرا در اطراف ژاپن داير كرده بود. كارگران ژاپني ماهر، كاري و قابل دسترسي بودند. تسهيلات نصعتي غير نظامي با استفاده از ماشين آلات و رويه هاي مدرن در حال بزسازي بودند. بخش تجاري ژاپن كشتي هاي آمريكايي كه پس از جنگ جهاني دوم به آنها فورخته شده بود را به آمريكا پس داد و اين شناورها ناوگان اوليه نيروي دريايي آمريكا براي حمله به كره را شكل دادند. نيروهاي زخمي شده نيز از طريق هوا يا دريا به بيمارستان هاي ژاپن منتقل مي شدند.

تامين

دولت امريكا نگراني عميقي در خصوص امكان ايجاد نسنجيده توان نظامي براي حمايت از دولت كره جنوبي بود. خط مشي نظامي آمريكا حكم مي كرد تا قبل از فراخوان نيروهاي نظامي، تجهيزات مورد نياز آنها را فراهم شده باشد. نظر فرمانده كل نيروي زميني ارتش بر اين بود كه ابتدا بايد به سرعت اقلام آموزشي را تامين كرد و اقلام بالقوه رزمي مورد نياز را با كمي تاخير از بخش صنعتي تامين كرد. از اين رو در وحله اول اقلام ضروري تامين گرديدند.

تجهيزات، ادوات و تداركات بايد به سرعت تامين مي شدند و براي آغاز حمله هر چه سريعتر به كره و ژاپن منتقل مي شدند. براي مواجهه با آب و هوا بسيار سرد شبه جزيره كره در فصل زمستان لازم بود تا اقدامات سريع و عاجلي انجام شوند. زيرا آمريكا تا به حال اين حجم وسيع و گسترده از نيروهاي خود را در يك منطقه سردسير به كار نگرتفه بود. مهمات بايد به مقدار بسيار زيادي تامين مي گرديد و از سوي ديگر لازم بود تا پايانه هايي براي هواپمياهاي نيروي زميني، هوايي و دريايي ايجاد شوند.

آژانس هاي تامين با تنگناي زماني مواجه بودن و بايد خيلي سريع تمام اقلام مورد نياز نيروها را تامين و به منطقه ارسال مي كردند. كارشان لجستيك ارتش منابع آمادي جديدي را يافتند و توليد كنندگان صنعتي مجبور شدند تا محصولات مورد نياز آنها را در اولويت توليدات خود قرار دهند.

مشكلات ساختماني در كره به واسطه شرايط جوي متغير و شروع سريع جنگ افزايش يافت. همانگونه كه قبلا اشاره شد گل و لاي و هواي بسيار سرد مشكل اصلي همه نيروها بود. به علاوه كمبود مصالح ساختماني نيز فعاليت هاي ساختماني را مختل مي كرد و مهندسين نظامي قادر نبودن آنگونه كه بايد و شايد كار كنند.

در جنگ كره براي اولين بار از هواپيماهاي جت استفاده شد، اما باندهاي پرواز موجود كه هواپيماهاي موتوري از آن استفاده مي كردند. براي هواپيماهاي جت مناسب نبودند.

به دليل مصرف بسيار زياد مهمات در جنگ ذخاير مهمات خيلي سريع كاهش مي يافتند. هلي كوپترها با كمبود تجهيزات مواجه بودند. زيرا اكثر لوازم يدكي براي هواپيماها استفاده مي شد. تعداد هواپيماهاي جت موجود در منطقه نيز اندك بود و فمراندهي خاور دور تنها چند جت f-80 در اختيار داشت. ساير هواپيماهاي موجود نيز از نوع ملفي بودند كه از زمان جنگ جهاني دوم در منطقه باقي مانده بودند. لباس هاي گرم و تجهيزات اكسيژن بسيار كم بودند. اكثر يگان هاي رزمي تجهيزات راديويي خود را از دست مي دادند و تا پايان جنگ در زمينه اين قبيل اقلام همواره كمبود فاحشي وجود داشت.

وزارت دفاع تصور مي كرد كه جنگ تا ماه ژوئن 1951 پايان خواهد يافت و اين مبناي فكري باعث شده بود تا وزارت دفاع تنها تجهيزات مورد نياز براي اين مدت زمان را خريداري كند. زمان چرخه سفارش در جنگ كره 120 روز بود و اين بع معني آن بود كه از زمان ارسال يك درخواست به آمريكا و تحويل آن بر واحدهاي متقاضي، 120 روز زمان موردنياز بود. اما با پايان ماه ژوئن مشخص بود كه جنگ به اين زودي ها خاتمه نخواهد يافت و اين امر باعث شكل گيري كمبودها و كاستي هاي زيادي شد.

مشكلاتي نيز در خصوص آماد به واسطه سكنه كره به وجود آمد. ذخاير مهمات به دليل مصرف بيش از حد مهمات كاهش يافته بود. به مانند جنگ جهاني دوم اين بار نيز تضادهايي در اولويت آمادي به وجود آمد. تضادها بيشتر به دليل چالش هاي بوجود امده در جنگ كره بين نيروهاي آمريكايي و اروپايي به وجود آمده بود.

اكثر كارشناسان نيروي زميني آمريكا هنوز بر اين باور بودند كه اروپاي غربي اهميت بيشتري براي آمريكا دارد و اين امر باعث شده بود تا اروپاي غربي اولويت اول تداركاتي و تجهيزاتي ارتش آمريكا باشد. در نهايت با كشمكش هاي فراوان ميان فرماندهي خاور دور دو فرماندهي كل نيروي زميني، نياز مندي هاي جنگ كره در صدد الويت ها قرار گرفت.

جنگ كره در بهبوهه اولايل جنگ سرد شكل گرفت و اين زماين بود كه آمريكا در صدد حفظ اروپاي غربي به عنوان خط مقدم مقابله با كمونيسم بود. نگراني اصلي وزارت دفاع اين بود كه اين بيم وجود داشت كه با وجود اينسرعت سريع ارسال تجهزيات به پايگاه هاي آمريكايي در سرتاسر جهان، بخش هاي صنعتي قادر به جبران سريع موجودي هاي ارسال شده نباشند و ارتش با بحران تجهيزاتي روبرو شود.

آمريكا منبع اصلي تغذيه كننده تداركات و تجهيزات نيروهاي چند ميليتي جنگ كره بود؟ زيرا كشورهاي اروپاي غربي به واسطه خسارت هاي شديد جنگ جهاني دوم و بازسازي اقتصادي قادر به تامين تداركات و تجهيزات نيروهاي خودنبودند. با آنكه تجهيزات ومهمات زيادي از زمان جنگ جهاني دوم در فيليپين و ژاپن باقي مانده بود. اما فقدان ظرفيت و امكانات كافي توليدي بسيار محسوس بود.

نيروي زميني آمريكا از 10 آمادگاه عمومي در آمريكا و 39 آمادگاه جانبي استفاده مي كرد. با آنكه ارتش آمادگاهي در كره نداشت امانيروي زميني خيلي زود آمادگاهي را در پوسان كره جنوبي ايجاد كرد.

اين آمادگاه مقصد نهايي مجراي طولاني لجستيكي از آمريكا به كره بود. در ماه هاي اوليه جنگ، سيستم آماد به طور كلي براساس مفهوم «فشاري» (PUSH) ها كار مي كرد. ارسال مي شدند. اين سيستم آمادي امروز ديگر منسوخ شده است. زيرا مضرراتي چون مقرون به صرفه نبودن استفاده زا كشتيراني و ترابري، افزايش باركاري بنادر، فقدان كنترل بر آمادهاي ضرور و به هر رفتن تداركات را به همراه دارد. امروزه ارتش ايالات متحده از سيستم آمادي «كششي» (Pull) استفاده مي كند كه در آن تداركات براساس درخواست يگان ها ارسال مي شوند در جنگ جهاني اول جنگ هاي اوليه بعد از ان، سياست ارتش اين بود تا با بالا بردن امكانات تداركاتي و تجهيزات سربازان روحيه آنها را بالا ببرد اما اكثر اين تجهيزات يا بلااستفاده مي ماندند و يا در جبهه به حال خود رها مي شدند. اما در جنگ كراه نيز اين شرايط علي رغم كمبود مداوم تجهيزات بوجود آمده بود. ستاد كل ارتش هرچه را كه فكر مي كرد ضروري است به جبهه ارسال مي كرد.